De
leesgroep heeft een zeer genuanceerd oordeel over dit boek. Momenteel is het een hype alhoewel het een
‘oud’ boek is. Mooi bevonden door de groep, maar naar onze mening toch wat overroepen.
Wij vinden
het heel sterk wat de formuleringen betreft. In feite zou de lezer de
woordkeuze en de gedetailleerde formuleringen afzonderlijk moeten noteren. John
Williams schrijft zoals de Vlaamse Primitieven schilderden. Wij moesten toch even wennen aan de manier
van schrijven.
Zoals
iedereen is de hoofdfiguur getekend door
zijn jeugdjaren: arme landbouwers van zeer weinig woorden. Er moet gewerkt
worden. Zijn intelligentie wordt opgemerkt en hij ontsnapt aan de landbouw en
wordt prof letterkunde aan de universiteit. Daar neemt hij afstand van zijn
eentonige leven en ontplooit zich tot
docent en begeleider van zijn studenten: principieel en gewetensvol. Daarom
weigert hij ook een student die niet voldoet. Hij geeft niet toe aan de druk
van collega’s en hij krijgt de rekening: een minder goede lesopdracht.
Het tweede
deel vinden wij boeiender, er is meer actie in het verhaal. Hij ontdekt de ware
liefde bij een studente maar hij moet die relatie stopzetten omwille van de
goede faam van de universiteit. Heel herkenbare situaties.
We raakten
weer moeilijk uitgepraat, want iedereen
van de groep had zijn eigen invalshoek. Dat is natuurlijk net het boeiende aan
onze bijeenkomsten.
Wie houdt
van prachtige formuleringen moet dit boek zeker lezen. Het is een oud boek en
toch verrassend actueel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten